De openingsronde van de Rotax MAX Challenge Euro Trophy 2021 was een zeer welkome terugkeer naar de vierrondenserie, na de annulering van de vorige editie in 2020 vanwege de lockdown en de RMCET Winter Cup in Spanje afgelopen februari. Hoewel de situatie voor de raceorganisatoren nog steeds moeilijk is vanwege de vele beperkingen en regels, zorgde organisator Camp Company, met de steun van Karting Genk, ervoor dat de gezondheid van de deelnemers prioriteit had. Een andere belangrijke factor die het evenement beïnvloedde, was het wisselvallige weer. Toch waren 22 landen vertegenwoordigd met 153 coureurs in vier Rotax-categorieën.
In de Junior MAX was het Europees kampioen Kai Rillaerts (Exprit-JJ Racing) met een 54.970 die de pole position in Groep 2 veiligstelde; de enige coureur die de 55 seconden-tijd verbeterde. Tom Braeken (KR-SP Motorsport), de snelste in Groep 1, eindigde op P2 en Thomas Strauven (Tony Kart-Strawberry Racing) op P3. Onverslaanbaar in de regen, behaalde Rillaerts de overwinning in alle drie de spannende heats op zaterdag. Hij zei dat hij "erg blij was met de resultaten, ook al was het moeilijk vanwege het weer en de vele waterpartijen die het soms moeilijk maakten om de perfecte lijn te vinden". Braeken voegde zich zondagochtend bij hem op de eerste rij en deed een succesvolle poging om de eerste plaats te bemachtigen, hard pushend om elke dreiging van verlies aan de polesitter af te weren. Zijn Nederlandse teamgenoot Tim Gerhards werd derde, voor een nipte finish tussen Antoine Broggio en Marius Rose. Met 4°C en geen regen was het circuit op sommige plaatsen nog natter voor Finale 2, misschien in het voordeel van Rillaerts die aan de buitenkant startte. Braeken remde te laat, waardoor Gerhards doorreed naar de leiding. Er was een wiel-aan-wiel-actie toen Strauven naar voren schoof om de achtervolging te leiden, maar Gerhards vergrootte de voorsprong tot meer dan vier seconden. Rillaerts eindigde op P3 en op het podium, terwijl Braekens P4 voldoende was om de koploper een tweede plaats te bezorgen voor een 1-2 overwinning van SP Motorsport.
Senior MAX had een sterrenveld van 70 deelnemers, een combinatie van ervaring en jong talent. De toonaangevende Britse coureur Rhys Hunter (EOS-Dan Holland Racing) was de snelste in Groep 1 met een kwalificatietijd van 53.749, een van de twaalf Britse senioren, waaronder de huidige wereldkampioen OK Callum Bradshaw. Het waren echter twee van zijn Tony Kart-Strawberry Racing-teamgenoten die de beste ronden in hun respectievelijke groepen neerzetten en zo op P2 en P3 eindigden: voormalig Junior MAX-wereldkampioen nummer 1 en winnaar van de eerste ronde BNL Mark Kimber en voormalig Brits kampioen Lewis Gilbert. De rivaliteit was duidelijk toen één seconde bijna 60 coureurs versloeg. Kimber eindigde zaterdag als beste met drie overwinningen in vier heats voor poleposition in de eerste finale, naast Bradshaw, en een uitstekende prestatie van de lokale modderloper Dylan Lehaye (Exprit-GKS Lemmens Power) met een gelijk aantal punten op P3. De polesitter leidde vanaf het begin en zette de snelste ronde neer om een overtuigende overwinning te behalen. Lahaye werd derde, halverwege de race ingehaald door Bradshaw. Het Engelse team waagde de gok en liet hun coureurs op slicks rijden voor de finale, waardoor het duo op rij 1 werd opgeslokt door het veld. De naar de Verenigde Arabische Emiraten teruggekeerde Australiër Lachlan Robinson (Kosmic-KR Sport) kwam aan de leiding op regenbanden, met Lahaye in zijn achtervolging. De plaatsen wisselden en met nog een paar minuten te gaan, doken de koplopers weer op toen de baan opdroogde. Kimber gleed uit de bocht, waardoor Bradshaw wat ruimte vooraan kreeg, maar een losgeraakte kuip maakte een einde aan het resultaat en bezorgde Strawberry's Kimber zijn tweede overwinning in twee weekenden in Genk. Een startstraf degradeerde Lahaye naar de vijfde plaats en plaats vier in de punten, waardoor Robinson naar plaats drie en het podium steeg, met Hensen (Mach1-Kartschmie.de) vierde.
Pole in Rotax DD2 in een klasse van 37 was Glenn Van Parijs (Tony Kart-Bouvin Power), winnaar van de BNL 2020 en Europees tweede, met een tijd van 53.304 in zijn derde ronde. Ville Viiliaeinen (Tony Kart-RS Competition) uit Groep 2 eindigde op P2 en Xander Przybylak verdedigde zijn DD2-titel op P3, twee tienden achter zijn Groep 1-rivaal. De Europees kampioen blonk uit in de natte omstandigheden en won de heats zonder problemen, waarbij hij RMCGF 2018-winnaar Paolo Besancenez (Sodi-KMD) en Van Parijs in het klassement versloeg.
In de eerste finale ging het mis voor de Belgen die in de openingsronde naast elkaar reden; Przybylak viel uit de race. De 19-jarige Mathias Lund (Tony Kart-RS Competition) pakte de overwinning, voor de Fransen Besancenez en Petr Bezel (Sodi-KSCA Sodi Europe). Een spatje regen maakte de baan nat toen de tweede finale begon, en leek vijf minuten lang op een gele kaart voordat ze op snelheid kwamen. Uiteindelijk draaide het om de afstelling en het vasthouden aan de baan! Bezel leidde tot Martijn Van Leeuwen (KR-Schepers Racing) hem voorbijreed en met vijf seconden voorsprong won. Actievolle races zorgden voor een flinke verschuiving in het veld, maar de Deen Lund pakte P3 en de winst van de Euro Trophy. Bezel, de snelste in beide finales, eindigde als tweede, voor de Nederlander Van Leeuwen, die als derde overall eindigde.
Bij zijn debuut in de Rotax DD2 Masters RMCET pakte Paul Louveau (Redspeed-DSS) poleposition in een tijd van 53.859 seconden in een Franse meerderheid in de 32+ categorie, vóór Tom Desair (Exprit-GKS Lemmens Power) en voormalig Europees kampioen Slawomir Muranski (Tony Kart-46Team). Er waren meerdere kampioenen, maar het was Winter Cup-winnaar Rudy Champion (Sodi), vorig jaar derde in de serie, die twee heats won en daarmee naast Louveau op de grid stond voor Final 1, en de Belg Ian Gepts (KR) die als derde eindigde.
De lokale leider leidde al vroeg, maar Louveau pakte de overwinning met Roberto Pesevski (Sodi-KSCA Sodi Europe) RMCGF 2019 #1 in zijn terugkeer op de derde plaats. Terwijl de spannende strijd achter hem voortduurde, kwam Louveau er ongehinderd vandoor op de droge baan met rondetijden die 16 seconden sneller waren dan die in de eerste finale. Muranski was foutloos op P2, terwijl er een driestrijd ontstond tussen Pesevski, kampioen en huidig kampioen Sebastian Rumpelhardt (Tony Kart-RS Competition) – en anderen. Aan het einde van de 16 ronden toonde de officiële uitslag Louveau de overwinning op landgenoot kampioen en Zwitsers kampioen Alessandro Glauser (Kosmic-FM Racing) als derde.
Artikel gemaakt in samenwerking metVroom Karting Magazine
Geplaatst op: 26 mei 2021