In Genk maakt het FIA Kartingcircus een definitief einde aan de meest onzekere editie van het Europees Kampioenschap tot nu toe. De afsluiting, en het omslaan van de bladzijde, van het eerste deel van de kalender betekent een overwinning voor de hele beweging en een bevredigend moment voor de promotor en de FIA, omdat ze het gestelde doel hebben bereikt: het podium van het internationale evenement beschermen tegen het besmettingsrisico dat verdere gevolgen zou hebben gehad, zoals het stilleggen van een toch al gehavend seizoen. Hoewel de anti-covidregels, zoals de krappe deadlines voor het presenteren van de uitslag van de Covid-19-test, die nu verplicht is voor FIA-wedstrijden, verschillende teams demotiveerden. Zij kozen ervoor om het Belgische podium te verlaten en daarmee het succes van het evenement in gevaar te brengen, maar uiteindelijk ging de show toch door, zij het met minder deelnemers dan verwacht. Ondanks de afwezigen, vooral in de koningsklasse, was de “dirty dozens” er wel, dat wil zeggen de belangrijkste protagonisten van het kampioenschap en de kandidaten die in aanmerking kwamen voor de titel. Ze brachten de laatste afspraak goed in beeld en zorgden voor een verhitte strijd, die helemaal niet voor de hand lag en waarvan de uitkomst maar weinigen aan de vooravond hadden voorspeld.

VERRASSING VOOR MILELL BIJ KWALIFICATIE!

Vrijdag in Genk, na de aanhoudende ochtendregen, ging een droge baan voor alle KZ-protagonisten de strijd tegen de tijd aan. De eerste treffer van de dag werd gescoord door Noah Milell (Tony Kart), die verrassend pole position pakte met de snelste ronde van 51.606. Slechts 4/1000 achter hem zat Stan Pex (KR), een van de weinigen die het Belgische circuit door en door kent. De derde absolute tijd werd behaald door Marijn Kremers (Ricciardo Kart), voor Matteo Viganò (Lennox Racing) en Riccardo Longhi (Birel Art).

Door de kleine groep deelnemers werd ook het programma van de heats ingekort, waardoor de startopstelling voor de finale al op zaterdagmiddag vaststond. Kremers behaalde een overwinning en drie tweede plaatsen. De regerend Nederlands wereldkampioen veroverde de poleposition in de finale, mede dankzij de pech van Milell en Pex die in de eerste heat met elkaar in botsing kwamen. Beiden maakten zich vervolgens goed: de Zweed van Tony Kart won twee van de drie races en de Nederlander behaalde met twee tweede plaatsen een even briljant resultaat. Wat de twee koplopers van de eerste ronde van Adria betreft, was het een uitgesproken tegenvallende zaterdag voor Irlando, zevende op de grid, en Puhakka, achtste van start. Viganò leek met de tiende plaats duidelijk uit de race om de titel.

LAATSTE KREMERS ZOALS 365 DAGEN ERVOOR

Bij de start is het Noah Milell die een asfaltbrandende start maakt en zo de leiding in de race overneemt. Zijn positie verwatert echter onmiddellijk, omdat hij moet wijken voor de winnende aanval van Kremers. De eerste paar ronden was het de Nederlander die de race en het tempo beheerste, en daarbij een rivaal meenam die ongetwijfeld de race wilde winnen: Stan Pex. Het duel tussen de twee beloont Pex, die na slechts vijf ronden de leiding neemt met een inside pass. Kremers reageert hierop door de uitdaging niet aan te gaan, zijn positie te behouden en te denken in termen van de stand in het kampioenschap. Met de twee vooraan in reserve verschuift de focus naar Adrien Renaudin (Sodi Kart) en Jorrit Pex (KR), waarbij de uittredend Europees kampioen de Fransman te slim af is, en direct daarna op de terugkeer van Irlando. De coureur uit Apulië probeerde na een moeizame start wanhopig zijn eigen tempo te forceren en won posities terug door Viganò (die halverwege de race uitviel), Puhakka en Renaudin in te halen. Aan kop van de race won Stan Pex de finale, voor Kremers op P2, die met zes punten verschil Europees kampioen was. De Nederlander had de verdienste dat hij op de deelnemerslijst terechtkwam nadat zijn eerdere verplichtingen in de Formule 1 waren geannuleerd, en leidde daarmee een van de merken van Birel Art naar succes, bijna precies een jaar na het winnen van het wereldkampioenschap. Een ongelooflijke titel, die van Kremers, die dit seizoen nooit een overwinning behaalde, maar zo constant als een Zwitsers horloge in Italië en België, vooral in de heats en in de klasseringen, met de vierde plaats van Adria in gedachten. Een statement dat ook voortvloeit uit de zegetocht die de afgelopen twee jaar is ingezet door de structuur onder leiding van Ronni Sala, die opnieuw een FIA-titel binnenhaalt in de hoogste versnellingsklasse.